Janny: samen bouwen aan de crisiscommunicatie
Janny is Coördinator/adviseur Crisiscommunicatie bij het Veiligheidsbureau, het team dat ervoor zorgt dat de crisisorganisatie van Veiligheidsregio IJsselland 24/7 paraat staat voor elf gemeenten in IJsselland.
Aan de hand van foto’s, terug te zien op ons Instagramaccount in de highlight “Volgdag Janny” laat Janny zien wat haar werk inhoudt.
Om bij het begin te beginnen, hoe ben jij ben terecht gekomen bij je huidige functie?
“Mijn achtergrond is journalistiek. Ik begon mijn loopbaan als correspondent/freelancer bij lokale bladen en maakte vervolgens de stap naar de stad- en streekredactie van een dagblad: De Dordtenaar, in die tijd nog een kopblad van het Algemeen Dagblad. Begin jaren ’90 maakte ik kennis met de lokale overheid. Ik werd gemeentelijk voorlichter. Om het werkveld beter te leren kennen en me te ontwikkelen volgde ik enkele opleidingen op het gebied van overheidscommunicatie. Na de gemeente volgde communicatie/woordvoering bij de politie en in 2012 kwam de veiligheidsregio in beeld. Tot 2020 werkte in bij team Communicatie. Vanuit het Veiligheidsbureau kwam de vraag of het mij leuk zou lijken om aan de slag te gaan bij het Veiligheidsbureau met crisiscommunicatie. En of dat mij leuk leek! Het specialisme crisiscommunicatie was voor mij een mooie nieuwe stap.
Wat houdt jouw functie als Coördinator Crisiscommunicatie precies in?
“Crisiscommunicatie is regionaal georganiseerd. Het is onze taak om ervoor te zorgen dat de informatievoorziening tijdens een crisis, ramp of incident goed verloopt. Tijdens dit soort situaties hebben mensen snel behoefte aan informatie, adviezen en instructies. Als Coördinator Crisiscommunicatie ben ik verantwoordelijk voor de coördinatie en organisatie van het regionale team, dat uit communicatiecollega’s van de gemeente, de veiligheidsregio en crisis- en netwerkpartners bestaat. Die voorbereiding is vrij breed en gaat van het maken van plannen en procedures voor mogelijke noodsituaties tot werven, opleiden, trainen en oefenen van mensen voor een rol binnen de crisiscommunicatie. Bij een echte inzet kan ik zelf ook opgeroepen worden. Mijn rol is dan Algemeen Commandant Crisiscommunicatie.
Iedere noodsituatie is anders
Tijdens jouw week vond er ook een hoogwateroefening in Deventer plaats, kun je daar iets over vertellen?
“Dat klopt, ik ben ook lid van de werkgroep MOTO (Multidisciplinair Opleiden, Trainen en Oefenen). We kregen vanuit de gemeente de vraag of we samen met hen het draaiboek hoogwater wilden oefenen. Tijdens zo’n oefening doen we alsof er een noodsituatie is. Daarvoor wordt een realistisch scenario geschreven. Het draaiboek van Deventer is daarmee getoetst op basis van een realistisch scenario. Het was een hele goede oefening. Buiten was er overigens niets van te zien. Het was een ‘papieren oefening’.”
En wat was jouw taak die dag?
“Zelf was ik verantwoordelijk voor de voorbereiding, coördinatie en uitvoering van het tegenspel die dag. Om de oefening zo realistisch mogelijk uit te voeren maken we gebruik van een mediasimulator. Dit is een online omgeving waarin wij zelf nieuwsberichten kunnen maken die nauwelijks van echt te onderscheiden zijn. Op basis van de berichten krijgen de deelnemers een beeld van wat er leeft en wat de informatiebehoefte is. Die informatie is nodig om met communicatie goed in te spelen op de ontwikkelingen in de buitenwereld.”
Het was de eerste keer dat we zo uitgebreid hebben kunnen oefenen met zoveel mensen, waaronder een gemeentelijk communicatieteam. Het is mooi om te zien hoe leergierig, in dit geval, de Gemeente Deventer is op het gebied van crisiscommunicatie. Door deze samenwerking zijn we weer tot nieuwe inzichten gekomen.
Werkplezier en betrokkenheid
Wat vind je het leukste aan je werk?
“Het allerleukste aan mijn werk is dat je in verbinding bent met collega’s op lokaal, regionaal en landelijk niveau. We weten elkaar snel te vinden. Nederland lijkt heel groot, maar de lijnen zijn kort. Ook vind ik het erg belangrijk dat mensen zich goed voelen in hun rol. Als ik daar iets in kan bijdragen geeft dat mij veel voldoening. Ik merk dat de meeste collega’s erg betrokken zijn. Het is prachtig om samen te bouwen aan de regionale crisiscommunicatie. Ons werk beweegt mee met wat in de buitenwereld gebeurt. We zien bijvoorbeeld vaker langdurige crisissen, bijvoorbeeld corona of de noodopvang voor asielzoekers. Deze ontwikkelingen zorgen ervoor dat wij onze aanpak op sommige vlakken moeten bijsturen, aanpassen of aanvullen. Het is mooi om hier als organisatie mee bezig te zijn en samen elke keer een stap verder te komen.”
En wat is de grootste uitdaging?
“Ook wij lopen tegen het capiciteitsvraagstuk aan. Een rol in het regionale crisiscommunicatieteam is een nevenfunctie. We zien dat veel mensen het lastig vinden om een vaak druk werk- en privéleven te combineren met een piketfunctie. Werving staat wat dat betreft nooit stil en is daarom wel een uitdaging. Maar het komt gelukkig ook voor dat mensen zichzelf enthousiast aanmelden. Als we dan de juiste match kunnen vinden en op die manier mensen in hun kracht zetten is dat natuurlijk prachtig om te zien.”
Houd onze Stories in de gaten. Binnenkort volgt er weer een andere collega.