Victoria: manusje van alles
Victoria is juridisch adviseur en functionaris gegevensbescherming.
Aan de hand van foto’s, terug te zien op ons Instagramaccount in de highlight “Volgdag Victoria” laat Victoria zien wat haar werk inhoudt.
Vertel eens, wat houdt je functie precies in?
“Ik houd me bezig met eigenlijk alles wat juridisch is. Van Woo (Wet open overheid) verzoeken, het beoordelen en opstellen van contracten tot verzekeringen en organisatie- en arbeidsvraagstukken. Ik heb dus te maken met zowel publiek- als privaatrecht. In plaats van de focus op één rechtsgebied ben ik een manusje van alles en heeft mijn werk overlap met meerdere rechtsgebieden. Dat vind ik ook eigenlijk het leukste aan mijn werk. De diversiteit. En als ik écht moet kiezen vind ik alles wat met contracten te maken heeft het leukst. Wanneer er een product niet goed werkt of iemand komt zijn of haar contractuele verplichtingen niet na, dan moet ik uitpluizen hoe het wettelijk en contractueel in elkaar zit. Want wat zijn onze rechten en plichten in dat geval? Ik vind het leuk om daar echt echt diep in te duiken.
In mijn functie als functionaris gegevensbescherming houd ik me vooral bezig met toezicht en naleving van de AVG (Algemene verordening gegevensbescherming). Wanneer er bijvoorbeeld een nieuwe app wordt gekocht waarbij persoonsgegevens een rol spelen, word ik hierbij betrokken. Ik kijk dan of wij de juiste afspraken met leveranciers hebben gemaakt en of er een data privacy impact assessment moet worden gedaan. Dat is een soort toets waarbij je kijkt naar de soort gegevens, of wij de rechten hebben om deze gegevens te verwerken, wat voor risico’s er bij deze verwerking komen kijken en welke maatregelen er genomen kunnen worden om deze risico’s te verkleinen. Dat laatste heeft natuurlijk ook overlap met informatiebeveiliging. Op dit moment doe ik nog alle taken die te maken hebben met privacy maar voor de uitvoerende rol komt daar binnenkort verandering in. Er staat namelijk nu een vacature voor Privacy Officer open.
Vrijheid om te leren
En je bent hier zelf begonnen als stagiaire?
“Dat klopt. Ik heb hier in 2019 stage gelopen. Ik vond heel veel rechtsgebieden interessant maar tegelijkertijd vond ik maar weinig plekken interessant genoeg om een half jaar stage te lopen. Toen werd ik getipt door mijn vriend. Hij kende de Veiligheidsregio via zijn werk. Voor mij toen nog een onbekend fenomeen. De veiligheidsregio was op dat moment nog veel minder bekend dan nu, na de corona- en vluchtelingencrisis. Voordat ik er kwam stagelopen dacht ik dat het een hele formele organisatie was. Maar zodra ik eenmaal begonnen was wist ik wel beter. Er hing een fijne werksfeer en de collega’s waren allemaal heel geïnteresseerd en toegankelijk waardoor ik me helemaal geen stagiaire voelde. Ik voelde heel erg de vrijheid om te leren maar ook om fouten te maken. Ook werd ik gelijk opgenomen in het team en toen ik de kans kreeg om hier te blijven werken deed ik dat ook.
Tussendoor heb ik nog even bij de Provincie Overijssel gewerkt. De Provincie is veel groter en politieker (wat ook interessant kan zijn). De vraagstukken staan soms ver van je af. Wat het werken bij de Veiligheidsregio just zo leuk maakt is het tastbare. Je loopt rond op je werkplek met al die theoretische kennis maar het wordt heel praktisch door de brandweerauto’s die onder je weg rijden. Je ziet dus echt waarvoor je het doet.
Veel ballen hooghouden
Volgens mij kun jij lastig stilzitten of niet?
“Haha” lacht Victoria, ”Dat kan ik niet ontkennen. Ik werk voor zowel de GGD als de veiligheidsregio en die diversiteit vind ik heel leuk, maar af en toe is het ook wel lastig. Soms moet je je echt opsplitsen. Je hebt bij de GGD ook weer andere rechtsgebieden dan de veiligheidsregio. Soms is het wel lastig dat je niet of één ding kan focussen. Maar bij mijn uitstapje naar de Provincie kwam ik erachter dat ik de afwisselende rechtsgebieden juist heel leuk vind. Daar houd ik me aan vast als ik weer eens moet rennen en vliegen.
Naast mijn werk ben ik ook nog bezig met mijn master Rechtsgeleerdheid. Deze opleiding duurt in deeltijd twee jaar maar ik doe hem versneld in ongeveer 1,5 jaar. En dat is best pittig. Gelukkig krijg ik de vrijheid om te schuiven met mijn werkuren – of dagen maar toch is het af en toe even puzzelen hoe ik alle ballen hoog moet houden. Full time werken, een gezin, een klushuis én een pittige studie is af en toe wel heftig. Ik heb momenten gehad waarop ik dacht: waarom doe ik dit? Waar heb ik die master eigenlijk voor nodig? Ik zit toch al op mijn plek. Maar als ik dan bezig ben en ik de kennis gelijk kan toepassen in de praktijk weet ik waarvoor ik het doe. De vakken sluiten naadloos aan op mijn werk. Ik heb nog een half jaar te gaan dus het einde is in zicht. Maar wie weet wat ik daarna ga doen? Ik vind veel dingen leuk en kan lastig stilzitten.”
Houd onze Stories in de gaten, binnenkort volgt er weer een nieuwe collega!