Brandweerman Melvin: Van hobby naar beroep

Melvin had vorige maand zijn eerste maand als manschap A bij de beroepsbrandweer in Deventer. Hiervoor heeft hij negen jaar ervaring opgedaan bij de vrijwillige post in Dalfsen als manschap, bevelvoerder en chauffeur (en dat blijft hij doen). Daarnaast is hij sinds vorig jaar actief bij STH (specialisme technische hulpverlening) Oost.

De afgelopen maand hebben we Melvin gevolgd. Aan de hand van foto’s, terug te zien op ons Instagramaccount in de highlight “Inwerken Melvin” laat Melvin zien hoe het inwerktraject tot manschap bij de beroepsbrandweer in Deventer eruit ziet.

Vertel eens Melvin, wat is jouw eerste indruk?

“Mijn eerste indruk is heel goed. Ik heb hiervoor al negen jaar als vrijwilliger gewerkt bij de post in Dalfsen, dus op technisch vlak wist ik wel wat me te wachten stond. Het duiken is wel compleet nieuw, daar wordt dan ook veel aandacht aan besteed. Dat is ook gelijk het grootste verschil tussen de vrijwillige- en de beroepsbrandweer. Je moet echt wat met duiken hebben. Gemiddeld lig je twee tot drie dagen per maand in het water. De invulling van zo’n duikmoment verschilt wel per keer. De ene keer ben je snelle zwemmer of lijnhouder en dan weer assistent duikploegleider. Weer een andere keer ben je echt aan het duiken. Je ligt dus niet letterlijk altijd in het water maar bent op die dagen wel met duiken bezig. Naast het reguliere inwerktraject start ik in mei met een aparte duikopleiding. Ook daar heb ik enorm veel zin in.”

Meer tijd voor vakbekwaamheid

“Een ander merkbaar verschil is de tijdinvulling. Bij de beroepsbrandweer neem je meer tijd om vakbekwaam te blijven. Tijdens de 24-uursdienst is er overdag tijd om te oefenen. Bij de vrijwillige brandweer heb je twee tot vier oefenavonden per maand, dit verschilt per kazerne. Verder ervaar ik weinig specifieke verschillen. Doordat je veel tijd met elkaar doorbrengt en samen heftige dingen meemaakt krijg je een sterke band met je collega’s. Na negen jaar bij de post in Dalfsen ervaar ik die hechte band zeker. En in Deventer zie ik dit ook wel goed komen. De intensieve samenwerking vind ik één van de mooiste dingen aan het brandweervak.

Opvallend tijdens mijn eerste maand vond ik de nadruk op het duiken. Er waren veel verplichte oefenmomenten. Doordat het duiken voor mij het meest nieuw is kost dat wel de nodige tijd en energie. Mede hierdoor heb ik ervaren hoe betrokken de collega’s zijn. Stuk voor stuk was iedereen bereid om te helpen. Niemand laat je in het diepe zwemmen (letterlijk!) en iedereen geeft weer een andere nuttige tip waar je echt iets aan hebt.”

Verschillende kwaliteiten

Heb je tips voor mensen die willen starten met de opleiding?

“Wanneer je bij de brandweer wil is het belangrijk om je goed te laten informeren. Je kunt het er niet eventjes bij doen. Je moet stressbestendig zijn en ten alle tijden rustig kunnen blijven. Ook moet je altijd aan kunnen staan. Je kunt even je dag niet hebben, maar je moet wél altijd kunnen functioneren. Alles wat je doet moet goed gebeuren. Verder brengt elk persoon zijn of haar eigen kwaliteiten mee. De groep in Dalfsen is bijvoorbeeld heel divers. De één is heel zorgzaam, de ander juist tactisch en weer een ander moet het hebben van heel veel technische kennis. Maar iedereen moet aan bepaalde eisen voldoen die bepalen of het brandweervak wel bij hem of haar past.

Belangrijk is dat je support krijgt van het thuisfront. Bij mij was het een logische stap om naar de beroepsbrandweer te gaan. En ze gunnen het me ook. Maar je moet het wel goed afstemmen. Je bent 24 uur achter elkaar weg en dat heeft invloed op de thuissituatie. Daarentegen krijg je er veel vrijheid voor terug. Na een 24-uurs dienst ben je altijd 48 uur vrij. En eens in de vijf diensten word je uit geroosterd waardoor je vijf dagen vrij bent.”

Meer dan brandjes blussen

“Ik heb als vrijwilliger al ervaren dat ik het een heel mooi vak vind. Ik heb letterlijk van mijn hobby mijn beroep gemaakt. Het is ook een heel breed beroep. Je bent niet alleen chauffeur, manschap of voertuigbediener. Ook is het niet alleen maar brandjes blussen, je doet echt wat voor mensen. Die bijdrage is voor mij heel belangrijk.

Mijn opa zat vroeger bij de brandweer en hij praatte daar erg graag over. Als klein jongetje was mijn interesse dus al gewekt. Dit werd nog eens bevestigd na een uitje op de basisschool. We gingen met de hele klas naar de brandweer en ik vond het prachtig. Toen er enkele jaren later een brand uitbrak bij het bedrijf van mijn ouders, was ik om. Die brand heeft flink indruk gemaakt. Na die tijd sprak ik met de ploegleider van post Dalfsen en hij merkte dat ik erg geïnteresseerd was. Toen hij mij een rondleiding door de kazerne gaf en vertelde hoe het opleidingstraject eruit zag wist ik het zeker: dit wil ik!”

Houd onze stories in de gaten. Binnenkort volgen we weer een andere collega!